Parker Solar Probe Güneş'in sırlarını çözmeye devam ediyor

Güneş, sakin bir yıldız değil ve düzenli aralıklarla "güneş patlamaları" olarak adlandırılan manyetik alanından yoğun, yüklü plazma atımları gerçekleştirir.Bu atımlara taçküre kütle atımı veya koronal kütle atımları (CME) denir. Bir CME, Dünya'ya çarptığında genellikle kutup eksenlerinde auroralar görülür. Ancak, bu patlamalar ve plazma eğer çok büyükse, Dünya'daki radyo iletişimi, elektrik şebekeleri ve uydular olumsuz şekilde etkilenebilir.

NASA'nın Güneş'i incelemek üzere gönderdiği Parker Solar Probe, kısa bir süre önce böyle bir patlama sonrasında oluşan plazma bulutunun içinden geçerek türünün ilk örneği olan muazzam bir gözlem gerçekleştirdi.

Parker Güneş Sondası, bilim insanlarının ilk kez bir CME'nin içindeki süreçleri gözlemlemesini sağladı. Bu iç dinamiklerin, Güneş fizikçileri için büyük önem taşıdığı ifade ediliyor. Sondanın, CME içindeki net ve çalkantılı girdapları yakalayan Geniş Alan Görüntüleyicisi (WISPR) aracının büyük önem taşıdığı belirtildi.

Fizikçiler, bu girdaplara Kelvin-Helmholtz mekanizması (KHI) adını veriyor ve hızlı hareket eden bir akışkan parçasının diğerinin üzerine bindiği zaman meydana geldiğini düşünüyor. Dünya'da KHI, bulutun bir ucundaki rüzgar hızının diğer ucundakinden farklı olduğunda meydana geliyor ve genellikle uçak yolculuğunda türbülans olarak deneyimleniyor.

Bu olay, daha önce hiçbir zaman bir Güneş patlaması sırasında gözlemlenmedi, ancak Güneş fizikçileri tarafından bir süredir teorize ediliyordu. Parker Güneş Sondası ile bu türbülansların varlığı kanıtlandığı için bilim insanları artık CME’lerin dinamiğini daha derinlemesine anlayabilecekler.

12 Ağustos 2018'de fırlatılan Parker Güneş Sondası, insan yapımı ilk araç olarak Güneş'in dış atmosferine girmeyi başardı.Güneş'in yüzeyinden sadece 11,5 Güneş yarıçapı uzaklıkta bulunan sonda, görev amacı ve yörüngesi nedeniyle giderek yıldıza yaklaşmaya devam ediyor. Sonda, görevini tamamladığında ise Güneş'e çarparak yok olacak.